අනේ නෝනා මහතුනි එපා යන්න අහක බලන්
මට රැපියලක් නොදී බඩු ගත්තා දහස් ගණන්
අවුරැද්දයි පවසන්නේ පිරි ඉතිරී දහස් ගණන්
ගුණ නුවණයි වැදගත් සියල්ලට මනුසත්කම්

වැරහැලි ඇඳගත් මගෙ දරැවො අද මා අසල සිටී
කුඩා කල පටන් උන් බඩගිනි වී හඬන සැටී
බල බලා බෑ ඉන්නට මේ මගෙ සිත උණු වී
අත පෑවෙමි යන එන අයගේ ගුණ දොස් සිහි වී

රැපියල දෙක වැටෙනවා අද මාගේ අත උඩට
සතුටින් සිත ඉතිරී ගියා දැක දෝත
පොඩි දරැවන්ගේ බඩගිනි නිවනට මෙය මට ද
රාජභාණ්ඩාගාරය ලැබුණා වාගෙයි අතට

අනුෂා හර්ෂණි කුමාරි
8 ශ්‍රේණිය,
කෑ/ මාව/ උස්සාපිටිය ශ්‍රී සුමංගල කනිෂ්ඨ විද්‍යාලය.