ලෝකය තැනී ඇත්තේ මවගේ කිරිවලින් සහ හිරැගේ රුස්වලිනි - මක්සිම් ගෝර්කි කියා තිබේ.
පුංචි අපි උපතේ සිට සැමදා නොඅඩුව භුක්ති විඳිනුයේ අපමණ වූ අම්මාගේ සෙනෙහස යි. ලෝකයේ මවු සෙනෙහස පිළිබඳ ලියැවුණු කවි , ගී, පොත්පත්, කතන්දර අප්‍රමාණ යි. එහෙත් මවු සෙනෙහස කියා නිම කළ නොහැකි යි.  
මවක දරැවාට අති ආදරය නිසා ම ලේ කිරි බවට හරවා දරැවාව පෝෂණය කරන බව කියයි. මෙය මිනිස් ලෝකයට පමණක් නොව තිරිසන් ලෝකයටත් පොදු කාරණාවකි. දස මසක් කුස දරා ගෙන සිට බිහි වූ පසුවත් අප්‍රමාණ දුක් විඳිමින් අප පෝෂණය කරන්නේ අම්මාගේ සෙනෙහස නිසා ය. හිරැටත් පෙර පිබිදී බොහෝ මහන්සි වි පුංචි අපට ආහාර පිසදෙන්නේ ඇගේ සෙනෙහස නිසා ය. දරැවන් වෙනුවෙන් ජීවිතය පිදීමට වුව දමවක් පසුබට නොවන්නී ය. මෙවැනි සෙනෙහසක් අපට පිදූ අම්මාට අපි දීර්ඝායුෂ පතමු.

විනුජි කුරැකුලසූරිය
5 ශ්‍රේණිය,
මාර/සුජාතා විද්‍යාලය,
මාතර.