අවුරුද්ද එනකොට ඔයා වෙනදා කොහෝ කොහෝ ලස්සනට ගී ගයනවා. ඇයි දැන් කියන්නේ නැත්තේ යැයි දිනක් කෙවිලිය කොහාගෙන් ඇසීය.

මට අසනීප යි. ගී ගයන්න බැහැයි කෙඳිරිගාමින් කොහා ‘‘ඉක්මනට වෙද කොහා හම්බ වෙමුයි‘‘ කියා මේදෙදෙන ඔහුගේ කූඩුවට ගියෝ ය.

වෙද කොහා කොහාගේ පියාපත්. උගුර ආදි පරික්ෂා කර බලා ‘කිසිම ලෙඩක් නැහැ‘ යි පැවසීය.

අනතුරුව ලෙඩ කොහා තමාගේ අසනීපය ගැන මෙසේ පැවසීය. මේ රටේ ඉන්න මිනිස්සු සත්ව සම්පතකට ඉන්න ඉඩ තියන්නේ නැහැ. පොලිතින් පුලුස්සනවා. ගස් කපනවා. ජලාශ අපවිත්‍ර කරනවා වගේ මුළු පරිසරය ම අපිරිසිදු කරනවා. මට මේවා කල්පනා කරලා මානසික පීඩනය හැදිලා. සතුටින් ගී ගයන්නේ කොහොමදැයි කෙඳිරිගාමින් කොහා කීවේය.

හේවගේ විශ්මි සංකේතා,

7 ශ්‍රේණිය,

කෑ/ඩඩ්ලි සේනානායක මධ්‍ය විද්‍යාලය, කෑගල්ල.